Manon Pachen

Als welzijnswerker in Witte Vrouwenveld, waar ik onder andere coördinator ben van de Kunstketel, probeer ik altijd bruggen te bouwen. Bruggen tussen jong en oud en tussen mensen met verschillende culturele achtergronden. De wijk moet een plek zijn waar iedereen zich welkom voelt. Dit welkome gevoel heb ik ook geproefd bij voorgaande edities van het PAS-festival. De verscholen tuinen en binnenplaatsen, de aankleding, de variatie in het programma en de verschillende bezoekers maken het tot een feestje voor iedereen. De Witte Vrouwenvelders raad ik dus aan eens te gaan kijken. Het is minstens zo leuk als ons eigen Manusje van Alles Festival. Kwartiertje fietsen en je zit in een andere wereld en midden in de unieke sfeer die mij zo aanspreekt. Ik ben benieuwd naar de lezingen over ons brein en zelfhulpboeken, migratiegedrag en stille armoede. Ik neem een kijkje in de kleinste disco ter wereld La Boite, en nieuwsgierig naar het programma in de grote tuin van het Oud Gouvernement en sluit graag af met het concert van de band Mokoomba uit Zimbabwe. Ik kijk weer uit naar een heerlijk nazomerfeest aan het begin van het drukke seizoen.